Sarah Hendrickx
KOBIETY I DZIEWCZYNY
ZE SPEKTRUM AUTYZMU
"Od wczesnego dzieciństwa do późnej starości"
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Dość oczywistym
jest, że autyzm, albo zaburzenia z jego spektrum, kojarzą nam się
z okresem dziecięcym i dość powszechniej z chłopcami niż z
dziewczynkami, ale choroby, a już najmniej zaburzenia rzadko są
całkowicie „jednopłciowe” dlatego autyzm to nie tylko męska,
ale i kobieca sprawa, tyle tylko, że chłopiec zachowujący się
inaczej niż rówieśnicy ( a mówię tu o spektrum autyzmu bez
współistnienia innych zaburzeń czy niedoborów) łatwiej i
szybciej zostanie zdiagnozowany niż dziewczynka, którą wszyscy
będą uważać za na przykład „nieśmiałą”, „nieuważną”,
czy po prostu „krnąbrną” albo „wycofaną”. Z czego wynika
taki obraz, oczywiście z oczekiwań społecznych.
Autorka książki
„Kobiety i dziewczyny ze spektrum autyzmu”, sama zresztą
zdiagnozowana w dość późnym wieku prowadzi badania na temat ZSA.
Pokazuje jak wielką
rolę w diagnozowaniu odgrywają rodzice i jak często ich
„nieokreślony” niepokój co do zachowania dziecka,
bagatelizowany nawet przez otoczenie okazuje się uzasadniony i
istotny.
Opisuje jak wygląda
niemowlęctwo, dzieciństwo czy dorosłość kobiet z tym zaburzeniem
i jak przeróżne mogą być objawy autyzmu. Nie ogranicza się do
kobiet, ale na nich skupia się najbardziej. W przytaczanych
świadectwach dorosłych pacjentek, albo rodziców autystycznych
dzieci pokazuje przeróżne zachowania i ich zewnętrzne
konsekwencje.
Sama zdiagnozowana
już jako osoba dorosła zastanawia się nad zaletami i wadami
wczesnej diagnozy. Z jednej strony widzi w niej czynnik odrobinę
hamujący, czy przyzwalający na „odpuszczenie sobie”, z drugiej
ratujący zdrowie psychiczne i pozwalający uniknąć cierpienia.
Obala wiele mitów
dotyczących wyglądu, dla niektórych „zbyt normalnego” jak na
autyzm, jestem pewna, że osoby, których to dotyczy wiele razy
słyszały stwierdzenie typu: „Jak to ma autyzm? Nie wygląda”,
albo „ Ma autyzm, a wygląda tak normalnie”, obala też mity
dotyczące możliwości intelektualnych osób z tym zaburzeniem.
Pisze o mowie i
dosłowności jej rozumienia, o tym, że jedno dziecko nie mówi do
piątego roku życia, a drugie mówi całymi zdaniami w wieku
dziewięciu miesięcy i oba te tak odmiennie stany są objawem tego
samego zaburzenia.
Autorka omawia
kontakty towarzyskie dorosłych kobiet z tym zaburzeniem, a właściwie
brak takich kontaktów, przyjaźni, lub związane z tym trudności.
Niemniej ważnym
problemem jest seksualność, a czasami aseksualność takich osób.
Bardzo poważnie i ciekawie podchodzi do związków uczuciowych,
ciąży i rodzicielstwa kobiet ze spektrum autyzmu, a także nie
unika tematu zdrowia psychicznego.
To bardzo dobra,
potrzebna i niesamowicie ważna publikacja. Zainteresuje każdego,
kogo w jakiś sposób dotyczy problem zaburzeń ze spektrum autyzmu,
a jest takich osób coraz więcej, bo rośnie świadomość tego
problemu.
Publikacja oparta na
badaniach, wywiadach i rozmowach jest przeznaczona dla osób, które
z problemem są związanie nie tylko rodzinnie czy osobiście, ale
też zawodowo.
Sarah Hendrickx,
kobieta autystyczna zdiagnozowana w wieku 43 lat żyje w związku z
także autystycznym partnerem, prowadzi wykłady na temat autyzmu i
przybliża ten problem światu podchodząc do niego z powagą, ale
bez zadęcia, z odrobiną humoru i wielkim zrozumieniem dla ludzi,
którzy się z tym problemem borykają.
Książka nie tylko
ciekawa i pouczająca, ale i bardzo potrzebna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz