Czytelnictwo - wrednooka instrukcja obsługi....

Ponieważ ostatnio wiele się o tym mówi, a nawet pisze, (Alek Rogoziński, dziękuję za post, który mnie natchnął) pomyślałam, że warto byłoby zrobić coś w rodzaju instrukcji obsługi dla czytelnika, żeby w wiedział co i jak. Wiadomo, zjesz coś nie tak i niestrawność gotowa, albo nawet zagrożenie życia o ile zjesz granat… uzbrojony, a jak jest z literaturą? 

Chodzi mi o kwestie czytalności i poczytalności w pewnym senie też. 

Pokusiłam się więc o taką jakby instrukcję… Ciekawe jak się spodoba i czy nie zdenerwuje zbyt wielu osób. Jest to oczywiście instrukcja, której sama nie stosuję, gdyż czytam dla przyjemności to na co mam ochotę nie przejmując się zdaniem domorosłych i facebookorosłych krytyków. 

Do dzieła więc: Oto ona! 

Nie będziesz czytał romansów. To literatura dla kucharek, nie wypada, po prostu nie wypada! Jeżeli ktoś ci powie, że istnieją w klasyce literatury dzieła, które podpadają pod tę kategorie, to pogonisz go kłonicą i złamiesz dwa żebra gdyż w dół literackiej drabiny chce cię ściągnąć i w kiczu pogrążyć. 

Nie będziesz czytał literatury erotycznej. To dla niewyżytych… Nie, nie to miałam na myśli. To tylko wygodna alternatywa dla oglądania pornusów, a tego nie chcesz, prawda? Nie czytać! To badziew. Wszystko… Jak leci. 

Będziesz omijał literaturę obyczajową szerokim łukiem bo to dla podlotków i bab, starych, młodych, wielkanocnych, ale jednak bab! A jak ktoś powie, że istnieje dobra, ba nawet klasyczna literatura obyczajowa, to go wyśmiej. Nie zna się. Chce ci zaszkodzić. 

Nie będziesz czytał komedii kryminalnych, a jak nie daj Boże przeczytasz, to musisz się wstydzić ( musisz, nie masz wyjścia) i przeprosić natychmiast, (tak, tak, przeprosić!) Dlaczego? Bo komedie ( wszelkiej maści, romantyczne, kryminalne, czy obyczajowe) są lekkie i przyjemne więc umilają życie, a to nie w porządku! Nie wolno sobie umilać czytelniczego, czy jakiegokolwiek innego życia. Ma być buro, smutno i ponuro! Nie czytać! 

Nie będziesz (zbyt często czytał) kryminałów, ani thrillerów. To ostatnio modne, a przecież modom ulegać nie należy. To nawet nieeleganckie, a już sensacja? Mowy nie ma! 

Nie będziesz czytał fantasy, to dla dzieciaków, ani SF, bo to dla dziwadeł, po co ci to? To ci przyjaciół nie przysporzy. 

Literatura podróżnicza… No nie. Też raczej nie. Przygodowa tym bardziej nie! 

Żeby stać się wielkim, czytelniczo ( mam na myśli czytelniczą wielkość tylko i wyłącznie) musisz czytać tylko wielką literaturę. 

Reszty nie tykaj, a jeżeli już czytasz coś co nie jest wielką literaturą starannie to ukrywaj. Zamieniaj okładki, wstydź się i NIKOMU o tym nie mów. 

Dostaniesz za to trochę lajków i podziw. 

Będziesz czytał tylko to co trudne i wielkie, nawet jeżeli nic z tego nie zrozumiesz, ale dzięki temu będziesz umartwiał się czytelniczo - a wielkość jest tego warta. 

Jeżeli jednak lubisz traktaty, eseje, reportaże i literaturę z najwyższej półki i jeżeli masz na nią ochotę, to powstrzymaj się! Czytanie nie jest po to, żeby sprawiało przyjemność, ma męczyć, skręcać i wykańczać! 

No i to by było na tyle… Chyba? 

Tyle, że jak sądzę czytanie to sprawa prywatna, wręcz intymna i powinno się czytać to co człowiekowi trafia do umysłu i serca, a nie przejmować się internetowymi „gadaczami”, więc moim zdaniem warto czytać wszystko na co ma się ochotę, jako i ja czynię.