UDOSTĘPNIACZU czytaj co udostępniasz...

Jestem pewna, że prawie każdy słyszał o „booktourach”, ale gdyby jednak nie, to przybliżę, autor daje książkę, bloger robi listę i potem według tej listy książka idzie od czytelnika, do czytelnika, który ją czyta, wpisuje swoje imię i nazwisko, a potem odsyła dalej. Dla autora piękna pamiątka, dla czytelnika możliwość przeczytania książki prawie za darmo (koszt wysyłki), a dla złodzieja… TAK! Okazja! 

Nie raz już tak było, że książka gdzieś po drodze utknęła i nigdy nie wróciła do autora. 

I niby nic strasznego, ale i przykro i głupio, i nieprzyjemnie. 

Ostatnio znów pewna pani (blokując żądających zwrotu książki) zdecydowała książkę zatrzymać dla siebie. 

Weszłam na profil i co ja widzę? Same udostępnienia! 

I nic więcej. Ktoś zapyta czy to mało? 

Mało, bo to konto to tylko jakiś fake… 

Babka sobie je założyła, żeby zaśmiecać je udostępnieniami. 

I pomyślałam, że teraz, kiedy życie z realu przeniosło się do sieci warto trochę przyjrzeć się ludziom, których możemy spotkać na Facebooku. 

Udostepniacz panikorób – udostępni każdą wiadomość o znikomej wartości, o ile ta zaczyna się od „wymordują nas”, albo „depopulacja”. Oraz czasami szczepionki, chemitrailsy i Bill Gates, wiadomo, wymordują nas... 

Udostepniacz konkursowy - jak wyżej, ale bez mordowania, wiadomość za to musi zawierać słowo „konkurs” nie ważne co można wygrać, papier toaletowy, środki na porost włosów, na rozwolnienie, zupy w proszku albo przeterminowany majonez… I pocieszające jest jedno, nikt nikogo nie zamierza tu mordować. 

Udostępniacz polityczny – daruję sobie opis, jest wkurzający z każdej strony, szczególnie, że i ci i tamci, i jedni i drudzy teksty zaczynają znów od „wymordują nas”. 

Udostępniacz „Pilnik”, udostępnia tylko to co zawiera w nagłówku PILNE, wielkimi literami często na czerwonym tle. Jest to rodzaj swoistej sraczki, która po przeczytaniu okazuje się ani pilna, ani ważna, ani rozsądna. Udostępniający nie czyta tego co udostępnia. Często okazuje się, że pod nagłówkiem „PILNE Bezwzględny morderca zabił i zjadł dziecko” jest historia kota, który zniszczył tort urodzinowy, na którym była cukrowa lalka. 

Udostępniacz zdjęciowy – udostępnia wszelkie apele, nawet te w których policja prosi, żeby nie udostępniać, bo sprawa już nieaktualna. Nic w tym dziwnego – nie czyta. W ten sposób FB szuka nadal ludzi, którzy odnaleźli się dziesięć lat temu, schronisko ma zostać zamknięte, choć nigdy nie miało do tego dojść, żabi skrzek robi za jaja kleszczy, kwiaty lotosu za chorobę dermatologiczną, a łańcuszki krążą i zaśmiecają sieć. 

Udostępniacz niedoinformowany – udostępnia zdjęcia przerobione w Photoshopie, na których widać wróżki (wróżki istnieją – oto dowód) gigantów (giganci istnieją, oto dowód), rośliny doniczkowe pożerające właścicieli (wiem, przesadzam, ale to celowe) i jaszczuroludzi (Reptilianie istnieją oto dowód). 

Udostepniacz lajkowy – zbiera lajki na karmę dla zwierząt, na pomoc dla dzieci, albo „z szacunku” dla tego czy innego człowieka, czy grupy ludzi, nie zastanawiając się na tym, że lajki nie mają wiele wspólnego z szacunkiem, nikt za nie nikomu nic nie daje, a nawet ich nie liczy, i ani zwierzęta, ani dzieci się nimi nie najedzą. 

Nie wymieniłam tu wszystkich udostepniaczy, zresztą wiele udostępnień ma sens. Tylko trzeba czytać to co się udostępnia…