Kategoryzacja lepszości czytelniczej.

Jako, że usłyszałam wczoraj w internecie o lepszości czytelniczej, to znaczy lepszości czytelnika nad nie czytelnikiem, oraz o lepszości lepszego czytelnika nad tym gorszym, co oczywiście logiczne, ale jednak zagmatwane - zastanowiłam się nad pewnym, związanym z tym, zagadnieniem. Otóż, lepszość jest czymś cennym i pożądanym. 

Każdy do niej dąży, choć przecież, jak wynika z filmiku, nie każdy na nią zasługuje, toteż już widzę jak ktoś występuje do Urzędu Miar i Wag z propozycją uściślenia kryteriów lepszości czytelniczej z uwzględnieniem wszystkich aspektów tej lepszości. 

I co nam to daje? Otóż porządną kategoryzację.

I tak istnieje kilka kategorii czytelników. Są one uszeregowane w zależności od ilości lepszości w lepszości. Każda z tych kategorii upoważnia do pewnej liczby zachowań czytelniczych. 

Kategoria A – czytelnik czytadlany zadurzony w książkach służących jedynie do pożal się boże rozrywki. 

Kategoria najniższa, bardzo niewiele różniąca się od nie czytelnika. Ma prawo do trzech pogardliwych prychnięć, dwóch złośliwych uwag i jedenastu pobłażliwych uśmiechów w tygodniu, oczywiście w stosunku tylko i wyłącznie do nie czytelników. 

Kategoria B – romansista, czytelnik lubujący się w książkach erotycznych i romansopodobnych wywołujących dreszcz emocji i rumieniec na twarzy. Kategoria nieco wyższa jeżeli czyta poezję. 

Prawo do ośmiu złośliwych uwag i szesnastu drwin w okresie rozliczeniowym – pogardliwe prychnięcia za dodatkową opłatą. 

Kategoria C – kryminalista thrillerolubny – czytający książki niezbyt wysokich lotów wywołujące dreszcze zgrozy, czasami wymioty. Posiada prawo do krytykowania niektórych lektur, trzy krytyki w okresie rozliczeniowym, reszta jak wyżej. 

Kategoria D – czytelnik DOBRY bo czytający DOBRĄ literaturę. Lubuje się w dziełach klasyków, czyta lektury szkolne. Posiada prawo krytykowania, wyśmiewania, złośliwych uwag – może się wymądrzać i traktować innych czytelników z wyższością – przed zastosowaniem, w celu uniknięcia pomyłek zaleca się sprawdzić zaświadczenia czytelnicze. 

Kategoria D PLUS – czytelnik najlepszy – czyta tylko DOBRĄ literaturę oraz opracowania naukowe ( uwaga - instrukcja obsługi glebogryzarki NIE JEST dziełem naukowym). Posiada prawo do uważania się za lepszego z uwzględnieniem wszystkich powyższych plus prawo do publicznego wywyższania się i szydzenia z lektur innych (szydzenie raz w miesiącu). 

Ponieważ lepszość czytelnicza daje pewne prawa, to każdy chcący ją posiadać będzie musiał przedstawić odpowiednie zaświadczenia z bibliotek publicznych. Przy występowaniu o kategorię D i D PLUS konieczne zaświadczenie z biblioteki pedagogicznej. Zaświadczenia ważne miesiąc od daty wydania. 

WAŻNE! Czytelnik pasujący do zbyt wielu lub wszystkich kategorii będzie podlegał reczytelnizacji. Komisja do spraw ustalania kategorii podstawowych zbiera się w każdy czwartek.

Jeżeli ktoś kupuje książki z własnych środków powinien wraz z paragonem przedstawić zaświadczenie teściowej lub byłej teściowej. Jeżeli takowej nie posiada powinien znaleźć partnera lub zacząć korzystać z biblioteki. 

UWAGA – fantastyka i powieści przygodowe nie są uważane za literaturę. Komisja nie będzie zwracała uwagi na tego typu tytuły na zaświadczeniach bibliotecznych, jeżeli jednak będzie ich zbyt dużo czytelnikowi grozi obniżenie kategorii. 

Certyfikaty lepszości mają być wydawane raz na trzy miesiące i są odpłatne, należy je nosić zafoliowane ZAWSZE przy sobie. 

No i jak? Podoba się wam ta lepszość? 

Może jednak czytajmy to co chcemy dla własnej satysfakcji i przyjemności. Choć jestem zdania, że czytanie czyni LEPSZYM, ale DLA  innych, a nie OD innych.